نجمه سالاری بردسیری؛ فرشید نوربخش
چکیده
آمینواسیدها منابع تأمین کننده نیتروژن برای میکروارگانیسمهای خاک به شمار میآیند. با اندازهگیری آمونیوم آزاد شده طی تجزیه آمینواسیدها در خاک میتوان سرعت و میزان آمونیفیکاسیون آنها را در خاکها بررسی کرد. این پژوهش با هدف مقایسه روند تجزیه آمینواسیدها در خاک از طریق اندازهگیری نیتروژن معدنی آزاد شده در خاکهای ...
بیشتر
آمینواسیدها منابع تأمین کننده نیتروژن برای میکروارگانیسمهای خاک به شمار میآیند. با اندازهگیری آمونیوم آزاد شده طی تجزیه آمینواسیدها در خاک میتوان سرعت و میزان آمونیفیکاسیون آنها را در خاکها بررسی کرد. این پژوهش با هدف مقایسه روند تجزیه آمینواسیدها در خاک از طریق اندازهگیری نیتروژن معدنی آزاد شده در خاکهای تیمار شده با آمینواسید صورت گرفت. بدین منظور الگوی زمانی آمونیفیکاسیون و تأثیر غلظت آمینواسید در خاکهای تیمار شده با آمینواسیدهای ال–گلوتامین، ال–آسپاراجین، ال–هیستیدین، ال–آرجینین و گلیسین بررسی شد. نتایج نشان داد که افزودن آمینواسیدها در هر دو خاک باعث افزایش معدنی شدن نیتروژن در خاکها میگردد. بیشترین معدنی شدن نیتروژن برای تمام تیمارها در مدت زمان 24 ساعت رخ داد که بیشترین و کمترین آن برای خاک لورک به ترتیب به میزان ۴۱/۳۴۰ و ۸۱/۲۵۲ و برای خاک شرودان به ترتیب ۱۵/۳۳۴ و ۲۳/۱۲۶ میلی گرم برکیلو گرم بود. افزایش غلظت آمینواسید، معدنی شدن نیتروژن را فزونی بخشید به طوری که این روند بجز در مورد ال–هیستیدین تا غلظت ۱۰۰ میلی مولار افزایشی بود. حداکثر آمونیفیکاسیون ال–هیستیدین در هر دو خاک در غلظت ۶۰ میلی مولار رخ داد و پس از آن تغییر قابل توجهی رخ نداد. در بین آمینواسیدهای مورد بررسی، بیشترین سرعت آمونیفیکاسیون برای ال–آرجینین مشاهده گردید، ولی نزدیکترین رفتار به ال–آرجینین مربوط به ال–هیستیدین بود. این تشابه ها بهوسیله پاره ای تشابهات مولکولی و بیوشیمیایی توصیف گردید.