بیوشیمی، بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک
فرز انه دهداری؛ مهدی مهرابی کوشکی؛ حمید علوانی پور؛ جمشید حیاتی
چکیده
آلودگیهای نفتی در خاک حوزه های نفتخیز امری معمول است.. این تحقیق در جهت ارزیابی میزان تحمل سویههای قارچی به دست آمده از حوزهی نفتی مارون نسبت به نفت خام اجرا شد.23 سویهی بومی متعلق به 12 جنس جهت بررسی مقاومت سویههای قارچی به ترکیبات نفتی به کار رفت. جهت انجام آزمون بررسی میزان تحمل به مواد نفتی، میزان رشد شعاعی سویهها ...
بیشتر
آلودگیهای نفتی در خاک حوزه های نفتخیز امری معمول است.. این تحقیق در جهت ارزیابی میزان تحمل سویههای قارچی به دست آمده از حوزهی نفتی مارون نسبت به نفت خام اجرا شد.23 سویهی بومی متعلق به 12 جنس جهت بررسی مقاومت سویههای قارچی به ترکیبات نفتی به کار رفت. جهت انجام آزمون بررسی میزان تحمل به مواد نفتی، میزان رشد شعاعی سویهها روی محیط غذاییPDA حاوی غلظتهای 30، 40 و 50 درصد نفت خام اندازهگیری شد. میزان تحمل به مواد نفتی براساس درصد بازدارندگی از رشد محاسبه گردید. این پژوهش در آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. مقایسات میانگین بر اساس آزمون دانکن صورت گرفت. تمام سویهها در محیط غذایی حاوی مواد نفتی تولید زیست توده کرده و از کربن موجود در این محیط جهت رشد خود استفاده کردند. نتایج آنالیز واریانس نشان داد بین اثرات اصلی سویهها و سطوح مختلف نفت خام و همچنین اثرات متقابل آنها اختلاف معنیداری وجود دارد. میانگین درصد بازدارندگی از رشد برای سه غلظتها 50، 40 و 30 درصد به ترتیب 1/32، 1/26 و 1/23 بودکه حاکی از رابطهی مستقیم سطح غلظت و درصد بازدارندگی میباشد. مقایسات میانگین درصدهای بازدارندگی از رشد در سویههای مختلف نشان داد Aspergillus sp.SCUA-Deh-3 با 9/61 و Mucor circinelloides SCUA-34 با 1/45 درصد بازدارندگی از رشد، کمترین میزان رشد را داشته و بهطور معنیداری نسبت به سایر سویهها از درصد بازدارندگی بالاتری برخوردار بودند. Alternaria destruens SCUA-Deh-1 و Aspergillus sp.SCUA-m1f7r2 به ترتیب با 05/5 و 5/6 درصد بازدارندگی کمترین میزان بازدارندگی را داشته و با تمام سویههای دیگر اختلاف معنی دار داشتند. همچنین در هر دو سویه به کار رفته قارچ Alternaria، بازدارندگی از رشد با افزایش غلظت نفت خام، روند کاهشی میگیرد.این نتایج گویای این است که Alternaria destruens SCUA-Deh-1 Aspergillus sp.SCUA-m1f7r2 در محیط-های آلوده به نفت خام از توان رشدی بیشتری نسبت به سایر قارچها برخوردار هستند. همچنین در قارچ Alternaria با افزایش غلظت نفت خام، سرعت رشد نیز افزایش مییابد. به عبارت دیگر این دو سویه متحملترین سویهها به نفت خام بوده و به نظر میرسد جزء بهترین قارچها برای مباحث زیست پالایی خاکهای آلوده به نفت باشند.
بیوشیمی، بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک
الهام صادقی؛ رضا قربانی نصرآبادی؛ سید علیرضا موحدی نائینی؛ مجتبی بارانی مطلق؛ مصطفی خوشحال سرمست؛ محمد رضا پهلوان راد
چکیده
کاربرد همزمان کمپوست غنیشده با کودهای شیمیایی منجر به افزایش فعالیت میکروبی خاک و قابلیت دسترسی عناصر غذایی می گردد. بنابراین آزمایشی با هدف تعیین اثر کمپوست و سوپرفسفات تریپل (TSP) بر فسفر قابل استفاده، ویژگیهای بیوشیمیایی خاک و رشد گیاه ذرت به اجرا درآمد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار و در مجموع 36 ...
بیشتر
کاربرد همزمان کمپوست غنیشده با کودهای شیمیایی منجر به افزایش فعالیت میکروبی خاک و قابلیت دسترسی عناصر غذایی می گردد. بنابراین آزمایشی با هدف تعیین اثر کمپوست و سوپرفسفات تریپل (TSP) بر فسفر قابل استفاده، ویژگیهای بیوشیمیایی خاک و رشد گیاه ذرت به اجرا درآمد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار و در مجموع 36 نمونه در خاک کشت شده و گرماگذاری شده اجرا گردید. تیمارها در هر دو خاک کشت شده و گرماگذاری شده شامل سه سطح کمپوست (C0 فاقد کمپوست، C1 2 درصد وزنی وزنی کمپوست ساده و C2 2 درصد وزنی وزنی کمپوست غنی شده)، چهار سطح کودTSP (0، 10، 40 و 100 میلیگرم بر کیلوگرم) بودند. یافتههای به دست آمده از این پژوهش نشان داد که استفاده از کمپوست یا TSP به تنهایی و نیز کاربرد همزمان آنها ویژگیهای اندازه گیری شده در خاک ( فسفر قابل دسترس، کربن زیستتوده میکروبی، تنفس ناشی از بستره، فعالیت آنزیمهای فسفاتاز اسیدی، فسفاتاز قلیایی، اورهآز و کاتالاز) را بهبود بخشیده و رشد گیاه را افزایش داد. تیمار C2P3 بیشترین مقدار فسفر قابل دسترس، کربن زیستتوده میکروبی، تنفس ناشی از بستره، کاتالاز و اورهآز را در خاک کشت شده (به ترتیب 23، 270، 93، 68 و 8/1 درصد) و گرماگذاری شده (به ترتیب 18، 243، 90، 53 و 2/1 درصد) به همراه داشت. افزودن کمپوست و TSP به خاک لسی مورد مطالعه با ماده آلی کم منجر به بهبود تنش تغذیهای، فعالیتهای میکروبی، آنزیمی خاک و افزایش رشد گیاه گردد.
بیوشیمی، بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک
مروارید همتی تبار؛ ستاره امانی فر؛ الهه وطن خواه؛ الهام ملک زاده
چکیده
استفاده از قارچهای میکوریزا آربوسکولار به دلیل نقش آنها در توانمندسازی گیاهان برای مقاومت در برابر سمیت نیکل اهمیت دارد. در این مطالعه اثر مایهزنی گیاه ذرت با قارچ Claroideoglomus etunicatum بر ویژگیهای رشدی، غلظت فسفر، نیکل و برخی عناصر ریزمغذی و محتوای گلومالین خاک-واکنشپذیر بردفورد (BRSG) در سطوح مختلف نیکل خاک ارزیابی شد. آزمایش به ...
بیشتر
استفاده از قارچهای میکوریزا آربوسکولار به دلیل نقش آنها در توانمندسازی گیاهان برای مقاومت در برابر سمیت نیکل اهمیت دارد. در این مطالعه اثر مایهزنی گیاه ذرت با قارچ Claroideoglomus etunicatum بر ویژگیهای رشدی، غلظت فسفر، نیکل و برخی عناصر ریزمغذی و محتوای گلومالین خاک-واکنشپذیر بردفورد (BRSG) در سطوح مختلف نیکل خاک ارزیابی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. عامل اول شامل سطوح مختلف کاربرد نیکل (شاهد، 50، 100، 250 میلیگرم نیکل بر کیلوگرم خاک) و عامل دوم شامل سطوح کاربرد قارچ میکوریزا آربوسکولار (شاهد بدون مایهزنی و مایهزنی شده با C. etunicatum) بود. گیاهان مایهزنی شده ارتفاع بوته و وزن خشک بخش هوایی بیشتری را نسبت به گیاهان بدون مایهزنی نشان دادند. BRSG ساده قابل استخراج (EE-BRSG) در تمام سطوح نیکل بطور معنیداری در گیاهان مایهزنی شده بیشتر از بدون مایهزنی بود. در تیمار Ni100، BRSG کل (T-BRSG) بهمیزان 8/15 درصد نسبت به سطح شاهد نیکل افزایش نشان داد. همچنین اثر مایهزنی میکوریزی بر غلظت فسفر، روی و مس بخش هوایی افزایشی و معنیدار بود. غلظت نیکل در بخش هوایی گیاهان مایهزنی شده در تیمارهای Ni100 و Ni250 بهترتیب بهمیزان 30 و 33 درصدکمتر از گیاهان بدون مایهزنی بود. فاکتور انتقال در گیاهان مایهزنی شده در همه سطوح بهجز سطح Ni50 بطور معنیداری کمتر از گیاهان بدون مایهزنی بود. این مطالعه پتانسیل همزیستی میکوریزاآربوسکولار را در راستای فناوری تثبیت گیاهی نشان میدهد و بهره-برداری از این قارچها میتواند در تثبیت گیاهی نیکل در خاکهایی با آلودگی زیاد و در سطح وسیع موثر باشد.
بیوشیمی، بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک
محبوبه ابوالحسنی زراعتکار؛ احمد تاج آبادی
چکیده
گیاهان معمولاً درمعرض طیف وسیعی از تنشهای غیرزیستی قرار دارند و این تنشها میتواند به طور قابلتوجهی از رشد و نمو گیاه جلوگیری کند، ریزوباکترهای محرک رشد گیاه میتوانند به عنوان یک گزینه موثر، قابل دوام و حیاتی برای کاهش اثرات منفی تنشهای غیرزیستی در گیاهان زراعی باشند. بنابراین یک مطالعه گلخانهای برای بررسی اثر ریزوباکترهای ...
بیشتر
گیاهان معمولاً درمعرض طیف وسیعی از تنشهای غیرزیستی قرار دارند و این تنشها میتواند به طور قابلتوجهی از رشد و نمو گیاه جلوگیری کند، ریزوباکترهای محرک رشد گیاه میتوانند به عنوان یک گزینه موثر، قابل دوام و حیاتی برای کاهش اثرات منفی تنشهای غیرزیستی در گیاهان زراعی باشند. بنابراین یک مطالعه گلخانهای برای بررسی اثر ریزوباکترهای برتر محرک رشد گیاه (PGPR) از جمله سویههای SM89، SM16 و SM65 از باکتریهای Sinorhizobium meliloti sp. بر پارامترهای رشد (وزن خشک اندام هوایی، ریشه و گره)، اسمولیتها (قندهای احیا کننده، پروتئینهای محلول و پرولین)، جذب K+ و نسبت K+/Na+ و غلظت مالون دی آلدئید در گیاه یونجه در خاکهای غیرشور و خاکهای تحت تنش شوری 200 میلیمولار کلریدسدیم و کلریدکلسیم انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد که تنش شوری باعث کاهش پارامترهای رشد، میزان جذب پتاسیم و نسبت K+/Na+ شد. از طرف دیگر، قندهای احیا کننده، پروتئینهای محلول، پرولین، سدیم و مالون دی آلدئید را افزایش داد. تلقیح گیاهان یونجه با دو ریزوباکتری برتر SM89 و SM16 پارامترهای رشد، میزان جذب پتاسیم، اسمولیتها، نسبت K+/Na+ در گیاهان یونجه در شرایط غیر شور و تحت تنش شوری را نسبت به گیاهان شاهد تلقیح نشده با باکتری و بدون کود بهطور قابل توجهی افزایش داد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که تلقیح گیاهان با هر سه نوع باکتری برتر باعث کاهش MDA و Na+ در گیاهان یونجه شد. بنابراین، در این مطالعه تلقیح میکروبی باعث بهبود قابلتوجه فعالیتهای فیزیولوژیکی گیاه شد و توانست اثرات منفی تنش شوری بر گیاه یونجه را کاهش دهد.
بیوشیمی، بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک
مرضیه مزرعه؛ رویا زلقی؛ نعیمه عنایتی ضمیر
چکیده
به منظور بررسی تاثیر باکتریهای محرک رشد بر برخی ویژگیهای شیمیایی و بیولوژیکی خاک تحت کشت ذرت و گندم، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل دو گیاه ذرت و گندم و سه سطح مایهزنی شامل بدون باکتری، Pseudomonas sp. strain Rhizo_9 و Enterobacter cloacae strain Rhizo_33 در 3 تکرار در گلدانهای تقسیم شده (ریزوباکس) و در شرایط گلخانه اجرا گردید. در پایان دوره کشت، ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر باکتریهای محرک رشد بر برخی ویژگیهای شیمیایی و بیولوژیکی خاک تحت کشت ذرت و گندم، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل دو گیاه ذرت و گندم و سه سطح مایهزنی شامل بدون باکتری، Pseudomonas sp. strain Rhizo_9 و Enterobacter cloacae strain Rhizo_33 در 3 تکرار در گلدانهای تقسیم شده (ریزوباکس) و در شرایط گلخانه اجرا گردید. در پایان دوره کشت، گیاه برداشت و خاکهای ریزوسفری1 (چسبیده به ریشه)، ریزوسفری2 (چسبیده به مش) وغیرریزوسفری (دور از مش) جدا و برخی ویژگیهای خاک اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد میزان هر یک از اجزاء کربن و همچنین تنفس پایه و برانگیخته در تیمارهای دارای باکتری بیشتر از شاهد و در خاک تحت کشت ذرت بیشتر ازخاک تحت کشت گندم بود. بیشترین میزان تنفس پایه میکروبی (31/0 میلیگرم CO2 بر گرم بر روز)، تنفس برانگیخته (65/1 میلیگرم CO2 بر گرم بر روز)، کربن قابل اکسید با پرمنگنات (1/213 میلیگرم بر کیلوگرم) و کربن زیتوده میکروبی (53/17 میلیگرم بر صد گرم) درخاک ریزوسفری1 در کشت ذرت مایهزنی شده با باکتری سودوموناس و بیشترین مقدار کربن آلی (82/0 درصد)، کربن محلول در آب سرد (1727 میلیگرم بر کیلوگرم) و کربن محلول در آب داغ (955 میلیگرم بر کیلوگرم) درخاک ریزوسفری1 در کشت ذرت مایهزنی شده با باکتری انتروباکتر به دست آمد که نشاندهنده تاثیر متفاوت دو باکتری بر افزایش اجزاء گوناگون کربن خاک میباشد. همچنین کاربرد هر دو باکتری موجب افزایش وزن خشک ریشه و اندام هوایی هر دو گیاه شد که در این میان تاثیر انتروباکتر بیشتر از سودوموناس بود.
بیوشیمی، بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک
مریم طالبی اتویی؛ محسن علمائی؛ رضا قربانی نصرآبادی؛ سید علیرضا موحدی نائینی
چکیده
برای بررسی پیامد کاربرد باکترییهای بردبار به نمک، زغال زیستی و گچ بر پاسخهای آنزیمی و ناآنزیمی جو در تنش شوری، آزمایشی با طرح کاملا تصادفی بهگونه فاکتوریل با سه تکرار در گلخانه در سال 1395-96 انجام شد. تیمارهای پژوهش 1) جدایههای باکتریای بردبار به نمک (بدون باکتری،T0، باکتری megaterium Bacillus (T5)، باکتری licheniformis Bacillus (T17))، 2) بیوچار ...
بیشتر
برای بررسی پیامد کاربرد باکترییهای بردبار به نمک، زغال زیستی و گچ بر پاسخهای آنزیمی و ناآنزیمی جو در تنش شوری، آزمایشی با طرح کاملا تصادفی بهگونه فاکتوریل با سه تکرار در گلخانه در سال 1395-96 انجام شد. تیمارهای پژوهش 1) جدایههای باکتریای بردبار به نمک (بدون باکتری،T0، باکتری megaterium Bacillus (T5)، باکتری licheniformis Bacillus (T17))، 2) بیوچار (0 و 5% وزنی/وزنی) و 3) آبشویی خاک (بدون آبشویی و آبشویی) و 4) کاربرد گچ (0و50 درصد نیاز گچی) بود. نتایج این پژوهش نشان داد که بهکارگیری باکتری و زغال زیستی مایه کاهش کارایی آنزیمهای آنتیاکسیدانی در گیاه جو میشود. این کاهش در تیمارهای آبشویی شده بیشتر بوده است. همچنین گیاهان مایهزنی شده با هردو باکتری، دارای بیشترین غلظت پـرولین بودند که این اندازه در باکتریT17 (Bacillus licheniformis) وهمراه با زغال زیستی و گچ به گونه چشمگیری بیشتر بوده است. بهرهگیری از بهساز زغال زیستی، گچ و مایهزنی با جدایهها مایه افزایش پایداری پرده یاختهای شده است که بیشترین افزایش در تیمارهای مایهزنی شده با جدایه باکتریT17 Bacillus licheniformiدرخاک آبشویی شده با 50% نیاز گچی دیده شد. رویهمرفته این پژوهش نشان داد که بهرهگیری از زغال زیستی، گچ و باکتریهای بردبار در برابر نمک، میتواند ابزار کارایی در کاهش پیامد بد شوری بر گیاه شود.
بیوشیمی، بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک
نعیمه عنایتی ضمیر؛ عبدالامیر معزی؛ شیلا خواجوی
چکیده
بیوسورفکتانتها ترکیبات آمفیفیلیک هستند که ریزجانداران گوناگونی توانایی ساخت آنها را دارند. این ریزجانداران در صنایع گوناگون و پاکسازی زیستگاه های آبی و خاکی کارایی ویژه ای دارند. این پژوهش با هدف جداسازی باکتریهای سازنده بیوسورفکتانت انجام شد و توان ساخت بیوسورفکتانت توسط باکتری جداسازی شد و در کشتگاههای دارای کربن ...
بیشتر
بیوسورفکتانتها ترکیبات آمفیفیلیک هستند که ریزجانداران گوناگونی توانایی ساخت آنها را دارند. این ریزجانداران در صنایع گوناگون و پاکسازی زیستگاه های آبی و خاکی کارایی ویژه ای دارند. این پژوهش با هدف جداسازی باکتریهای سازنده بیوسورفکتانت انجام شد و توان ساخت بیوسورفکتانت توسط باکتری جداسازی شد و در کشتگاههای دارای کربن آلی گوناگون )نفت سفید، گلوکز و ملاس نیشکر( در دماهای 30 و 37 درجه سلسیوس و زمان گرماگذاری 48 و 156 ساعت بررسی و ارزیابی گردید. برای شناسایی توان ساخت بیوسورفکتانت از روشهای کمی و کیفی غربالگری گوناگونی مانند توان همولیز، پراکنش نفت، فروپاشی نفت، فعالیت امولسیونکنندگی، سنجش آبگریزی یاخته و اندازهگیری کشش رویین بهرهگیری گردید؛ سپس برپایه یافتهها بهترین زیستگاه برای ساخت بیوسورفکتانت باکتری بررسی شد. در این پژوهش توان یک جدایه سازنده بیوسورفکتانت در شرایط گوناگون بررسی و آزمون شد. سویه جداسازی شده دارای همولیز مثبت یا β در محیط آگار خوندار بود. ترکیبهای ساخته شده سویه جداسازی شده در همه کشتگاههای با کربن آلی گوناگون در زمانها و دماهای بهکار رفته به ته چاهک ته نشین شدند. این باکتری بیشترین کاهش کشش رویین را در کشتگاه دارای ملاس پس از 48 ساعت و در دمای 30 درجه سلسیوس داشت و توانست کشش رویین آن را تا 83/22 میلینیوتون بر متر کاهش دهد؛ همچنین بیشترین درصد امولسیونکنندگی (2/56 درصد) نیز در کشتگاه دارای ملاس پس از 48 ساعت و در دمای 30 درجه سلسیوس بهدست آمد. بیشینه درصد آبگریزی رویه یاخته در کشتگاه دارای ملاس (63/66 درصد) دیده شد. برپایه این نتایج نیاز به تحقیقات بیشتری برای استفاده از ملاس نیشکر به عنوان مواد پسماند کشاورزی برای تولید بیوسورفکنانت در سطح تجاری برای کاربردهای مختلف است.
بیوشیمی، بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک
سید عبدالصاحب حسینی؛ محسن علمائی؛ سید علیرضا موحدی نائینی؛ فرهاد خرمالی؛ رضا قربانی نصرآبادی
چکیده
هوادیدگی زیستی کانیهای سیلیکاتی منبع عمده پتاسیم برای گیاهان در شرایط طبیعی میباشد. هدف از این مطالعه، جداسازی و شناسایی باکتریهای حلکننده پتاسیم از سنگ شیلگلاکونیتدار در استان گلستان و تعیین برخی خصوصیات محرک رشدی آنها بود. تعداد پنج نمونه یک کیلوگرمی از خاک ریزوسفر گندم از عمق صفر تا 30 سانتیمتری و پنج نمونه یک کیلوگرمی ...
بیشتر
هوادیدگی زیستی کانیهای سیلیکاتی منبع عمده پتاسیم برای گیاهان در شرایط طبیعی میباشد. هدف از این مطالعه، جداسازی و شناسایی باکتریهای حلکننده پتاسیم از سنگ شیلگلاکونیتدار در استان گلستان و تعیین برخی خصوصیات محرک رشدی آنها بود. تعداد پنج نمونه یک کیلوگرمی از خاک ریزوسفر گندم از عمق صفر تا 30 سانتیمتری و پنج نمونه یک کیلوگرمی از سنگ شیل گلاکونیتدار جمعآوری و به آزمایشگاه انتقال داده شد. پس از جداسازی و خالصسازی جدایهها، سنجش میزان آزادسازی پتاسیم در محیط کشت الکساندروف حاوی مسکویت و گلاکونیت به روش نورسنجی شعلهای انجام شد. شناسایی جدایهها براساس ویژگیهای بیوشیمیایی آنها انجام گردید. آزمونهای محرک رشدی در جدایههایی که از لحاظ ظاهری متفاوت بوده و ازتوانمندی بالایی در آزادسازی پتاسیم برخوردار بودند صورت پذیرفت. در نهایت بهترین جدایه با استفاده از توالی نوکلئوتیدی ژن 16S rRNA شناسایی شد. از تعداد 40 جدایه اولیه، 20 جدایه از خاک ریزوسفری و 20 جدایه از خاک حاصل از پودر سنگ شیل گلاکونیتدار جداسازی شدند. آزادسازی پتاسیم توسط 10 جدایه برتر نشان داد که بیشترین مقدار پتاسیم آزاد شده مربوط به جدایه 39 به میزان 2/34 میلیگرم بر لیتراز مسکویت و 8/31 میلیگرم بر لیتر از گلاکونیت بود. بیشترین مقدار سیدروفور، اکسین و انحلال فسفر نامحلول توسط جدایه شماره 39 مشاهده گردید. نتایج توالی نوکلئوتیدی ژن16S rRNA نشان داد که جدایه 39 متعلق به گونه آرتروباکتر فنانترنیوورانس بود. این مطالعه نشان داد باکتریهای بومی از توانایی خوبی در آزاد کردن پتاسیم از منبع شیل گلاکونیتی برخوردارند.
بیوشیمی، بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک
المیرا لطفی؛ مجید باقرنژاد؛ نجف علی کریمیان؛ مهدی زارعی
چکیده
ریزجانداران می توانند به رشد بهتر گیاه بویژه در شرایط تنش های محیطی کمک کنند. به منظور بررسی اثر قارچ میکوریز آربوسکولار، باکتری و تنش خشکی بر کلنیزاسیون ریشه و جذب عناصر غذایی کم مصرف، آزمایش گلخانهای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتورها شامل قارچ میکوریز آربوسکولار در دو سطح (در حضور و عدم ...
بیشتر
ریزجانداران می توانند به رشد بهتر گیاه بویژه در شرایط تنش های محیطی کمک کنند. به منظور بررسی اثر قارچ میکوریز آربوسکولار، باکتری و تنش خشکی بر کلنیزاسیون ریشه و جذب عناصر غذایی کم مصرف، آزمایش گلخانهای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتورها شامل قارچ میکوریز آربوسکولار در دو سطح (در حضور و عدم حضور قارچ گلوموس اینترادیسز)، باکتری در دو سطح (در حضور و عدم حضور باکتری سودوموناس فلورسنس)، تنش خشکی در چهار سطح (بدون تنش، تنشFC 75%، تنش FC50% و تنشFC 25%) بود. در تیمارهای تلقیح نشده میکروبی، تنش خشکی 25 درصد رطوبت ظرفیت مزرعه وزن تر و خشک اندام هوایی را بطور معنی داری کاهش داد در حالیکه تغییرات سایر پارامترهای مورد اندازه گیری معنی دار نبود. در تیمارهای قارچی در هر سطح تنش خشکی، درصد کلنیزاسیون ریشه بطور معنی داری در مقایسه با تیمارهای تلقیح نشده قارچی بالاتر بود. بالاترین درصد کلنیزاسیون ریشه گیاه در تیمارهای کاربرد همزمان قارچ و باکتری بدست آمد. کاربرد همزمان قارچ و باکتری کلیه پارامترهای مورد اندازه گیری را به جز جذب آهن تا سطح 50 درصد رطوبت ظرفیت مزرعه در مقایسه با تیمارهای تلقیح نشده با قارج و باکتری افزایش معنی دار داد.
بیوشیمی، بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک
محسن سلیمانزاده؛ حسین خادمی؛ مژگان سپهری
دوره 37، شماره 2 ، اسفند 1393، ، صفحه 59-72
چکیده
ریزجاندارن در فراهم سازی عناصر غذایی برای گیاه و تکامل خاک، کارایی ویژهای دارند. این بررسی برای شناخت پیامد کاربرد دو سویه باکتری Bacilluscereus بر آزادسازی پتاسیم و آهن از کانیهای میکایی انجام شد. آزمایشفاکتوریلدر قالبطرحکاملاًتصادفی با دو گونه کانی (فلوگوپیت و موسکویت)، دو سویه باکتری (PTCC 1247 و PTCC 1665) و شاهد و هشت زمان در سه تکرار ...
بیشتر
ریزجاندارن در فراهم سازی عناصر غذایی برای گیاه و تکامل خاک، کارایی ویژهای دارند. این بررسی برای شناخت پیامد کاربرد دو سویه باکتری Bacilluscereus بر آزادسازی پتاسیم و آهن از کانیهای میکایی انجام شد. آزمایشفاکتوریلدر قالبطرحکاملاًتصادفی با دو گونه کانی (فلوگوپیت و موسکویت)، دو سویه باکتری (PTCC 1247 و PTCC 1665) و شاهد و هشت زمان در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که آزادسازی پتاسیم و آهن بسته به سویه باکتری و گونه کانی ناهمانند است. سویه PTCC1665 پتاسیم بیشتری آزاد نمود. پتاسیم آزادشده در تیمار مایه زنی شده با سویه PTCC 1665 در برابر سویه PTCC 1247و تیمار شاهد بیشتر بود. آهن آزاد شده در آغاز آزمایش افزایش یافت، با گذشت زمان روند کاهشی شد و دوباره روند افزایشی پیدا نمود. رویهمرفته اندازه آزادشدن آهن از فلوگوپیت بیشتر از موسکویت بود.
بیوشیمی، بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک
علیرضا فلاح؛ سمیه مومنی؛ شایان شریعتی
دوره 37، شماره 2 ، اسفند 1393، ، صفحه 73-86
چکیده
هدف از این پژوهش مقایسه اثر سطوح مختلف کود زیستی شامل باکتریهای آزادزی تثبیت کننده نیتروژن آزوسپیریلوم و ازتوباکتر به تنهایی یا به صورت تلفیقی، به همراه باکتریهای محرک رشد گیاه سودوموناس فلورسنس و باسیلوس سابتیلیس در ترکیب با پنج سطح کود نیتروژنه بر ویژگیهای رشد و عملکردی گیاه گندم بود. آزمایش به صورت فاکتوریل، شامل کود زیستی ...
بیشتر
هدف از این پژوهش مقایسه اثر سطوح مختلف کود زیستی شامل باکتریهای آزادزی تثبیت کننده نیتروژن آزوسپیریلوم و ازتوباکتر به تنهایی یا به صورت تلفیقی، به همراه باکتریهای محرک رشد گیاه سودوموناس فلورسنس و باسیلوس سابتیلیس در ترکیب با پنج سطح کود نیتروژنه بر ویژگیهای رشد و عملکردی گیاه گندم بود. آزمایش به صورت فاکتوریل، شامل کود زیستی و مقادیر مختلف کود نیتروژن در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. در پایان دوره رشد گیاه صفات تعداد سنبله، تعداد دانه، عملکرد گیاه، نسبت وزن دانه به کاه، عملکرد کاه و درصد نیتروژن دانه اندازهگیری شد. نتایج نشان داد در اثر اصلی کود زیستی، بیشترین تأثیر را کود زیستی حاوی ازتوباکتر، آزوسپیریلوم ، سودوموناس و باسیلوس سابتیلیس داشته، و به ترتیب 8، 5/22، 5/26 و 3/23 درصد مقادیر صفات نیتروژن دانه، تعداد سنبله، عملکرد کاه و عملکرد گیاه را نسبت به گیاه شاهد افزایش داد. در اثر اصلی کود شیمیایی بر صفات مورد بررسی اگر چه سطح کودی 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص بیشترین مقدار را داشته ولی تفاوت معنی داری با سطح کود 75 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص نشان نداد. در اثر متقابل هم برهم کنش کود زیستی حاوی ازتوباکتر، آزوسپیریلوم ، سودوموناس و باسیلوس سابتیلیس با 75 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار بالاترین مقادیر را به خود اختصاص داد و توانست به ترتیب 25، 4/100، 5/53، 6/100 و 6/92 درصد صفات تعداد دانه، تعداد سنبله، نیتروژن دانه، عملکرد کاه و عملکرد گیاه را نسبت به گیاه شاهد افزایش دهد.
بیوشیمی، بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک
شایان شریعتی؛ حسینعلی علیخانی؛ احمد علی پوربابائی؛ فاطمه شریعتی
دوره 37، شماره 1 ، شهریور 1393، ، صفحه 93-107
چکیده
توانایی باکتری افزاینده رشد گیاه سودوموناس فلورسنس در افزایش عملکرد و جذب عناصر غذایی گیاه ذرت انجام گردید. بدین منظور از موادیمانند نانوذره مزوپورسیلیسی، ورمیکمپوست، بنتونیت و ترکیبی از این سه ماده به عنوان حامل بهرهگیری کرده و پس از نگهداری زادمایهها به مدت شش ماه، برای کشت گیاه زادمایه ها به دو روش مایهزنی به خاک و ...
بیشتر
توانایی باکتری افزاینده رشد گیاه سودوموناس فلورسنس در افزایش عملکرد و جذب عناصر غذایی گیاه ذرت انجام گردید. بدین منظور از موادیمانند نانوذره مزوپورسیلیسی، ورمیکمپوست، بنتونیت و ترکیبی از این سه ماده به عنوان حامل بهرهگیری کرده و پس از نگهداری زادمایهها به مدت شش ماه، برای کشت گیاه زادمایه ها به دو روش مایهزنی به خاک و بذر مورد بهرهبرداری قرار گرفتند. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کاملا تصادفی با سه تکرار، 3 تیمار زادمایه و 2 تیمار کودی دی آمونیوم فسفات، سوپرفسفات ساده و شاهد ( فاقد کود فسفره) به دو روش مایهزنی به خاک و بذر انجام شد. پس از گذشت 60 روز از رشد گیاه ذرت برخی شاخصهای رشد گیاه و غلظت برخی عناصر اندام هوایی گیاه اندازهگیری شد. نتایج نشان داد زادمایه باکتری سودوموناس فلورسنس به ترتیب 74، 46 و 1/22 درصد میزان فسفر اندام هوایی، عملکرد کل و کلروفیل را بهطور معنیداری نسبت به گیاه شاهد افزایش داد (05/0 >P) اما تفاوت معنیداری با تیمارهای کود فسفری نشان نداد(P>0.05). زادمایه بر پایه ورمیکمپوست توانست بهطور معنیداری آهن و روی اندام هوایی را به ترتیب 114 و 6/53 درصد نسبت به گیاه شاهد افزایش دهد(05/0 >P). مقایسات ارتوگونال بین دو روش مایهزنی به بذر و خاک نشان داد که در فاکتور فسفر اندام هوایی در رویه 5 درصد روش مایهزنی به بذر شایستهتر بوده و در دیگر فاکتورها تفاوتمعنیداری بین این دو روش دیده نشد(05/0 >P).