فیزیک، فرسایش و حفاظت خاک
لیدا پیری مقدم؛ فرهاد خرمالی؛ حامد رضایی؛ فرشاد کیانی
چکیده
خاک لسی واگرا خاکی است که بدون هیچگونه تحریک مکانیکی خاص، به آسانی و به سرعت در آب با غلظت نمک کم، از یکدیگر جدا و پراکنده میشود. اقلیم و خصوصیات فیزیکوشیمیایی دو عامل مهم در واگرایی خاک محسوب میشوند. از این رو هدف از این پژوهش بررسی تاثیر اقلیم و خصوصیات فیزیکوشیمیایی در میزان واگرایی خاک است. این پژوهش بر روی خاکهای لسی استان ...
بیشتر
خاک لسی واگرا خاکی است که بدون هیچگونه تحریک مکانیکی خاص، به آسانی و به سرعت در آب با غلظت نمک کم، از یکدیگر جدا و پراکنده میشود. اقلیم و خصوصیات فیزیکوشیمیایی دو عامل مهم در واگرایی خاک محسوب میشوند. از این رو هدف از این پژوهش بررسی تاثیر اقلیم و خصوصیات فیزیکوشیمیایی در میزان واگرایی خاک است. این پژوهش بر روی خاکهای لسی استان گلستان انجام شد. تعداد ۷ خاکرخ در نقاط مختلف استان انتخاب، نمونهبرداری و تشریح گردید. دادههای اقلیمی تهیه و آنالیزهای فیزیکوشیمیایی و واگرایی بر روی نمونههای خاک انجام شد. بررسی داده-ها، وجود هماهنگی مستقیم بین خصوصیات اقلیمی و فیزیکوشیمیایی خاک را نشان داد. بطوریکه با افزایش بارندگی فرآیند خاکسازی افزایش یافت. طبق نتایج بیشترین مقدار بارش در منطقه رامیان و مینودشت بود و این دو منطقه نسبت به سایر خاکرخها، عمق سولوم بیش-تر و بافت سنگینتری داشتند. خاکرخهای مینودشت و صوفیان با میزان بارندگی به ترتیب 8/815 و 9/608 میلیمتر کاملاً غیرواگرا بودند و خاکرخ هوتن با رژیم رطوبتی اریدیک و بارندگی 7/189 میلی-متر بالاترین پتانسیل واگرایی را داشت . آزمایش شیمیایی در این پژوهش نیز حضور اندک یون سدیم موجود در عصاره اشباع خاک را تایید نمود و تنها سه افق بر اساس میزان SAR دارای پتانسیل واگرایی شیمیایی بودند. از نتایج می-توان چنین تحلیل کرد که واگرایی خاک در این پژوهش به دلیل ماهیت فیزیکی ذرات خاک رخ داده است.