ماشینهای کشاورزی
محمدامین آسودار؛ افشین مرزبان؛ فاطمه افشارنیا
چکیده
استفاده از روشهای خاکورزی مرسوم و خطیکارها و بعد از آن آبیاری غرقابی یکی از روشهای غالب عملیات زراعی در تولید گندم توسط کشاورزان در جنوب غربی ایران است. روش کاشت گندم، درصرفهجویی مصرف بذر و افزایش عملکرد میتواند تأثیرگذار باشد؛ بههمین منظور، برای بررسی عوامل مؤثر در عملکرد گندم، آزمایشی دو ساله در چهار تکرار ...
بیشتر
استفاده از روشهای خاکورزی مرسوم و خطیکارها و بعد از آن آبیاری غرقابی یکی از روشهای غالب عملیات زراعی در تولید گندم توسط کشاورزان در جنوب غربی ایران است. روش کاشت گندم، درصرفهجویی مصرف بذر و افزایش عملکرد میتواند تأثیرگذار باشد؛ بههمین منظور، برای بررسی عوامل مؤثر در عملکرد گندم، آزمایشی دو ساله در چهار تکرار با طرح بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا شد. در این آزمایش، پس از شخم در عمق 25 سانتیمتری با خاکورز برگرداندار و دو مرتبه دیسک افست، تعداد 7 تیمار متفاوت کاشت گندم و آبیاری مورد مقایسه قرار گرفتند. تیمارها، شامل خطی کار + آبیاری غرقابی (P)، کاشت و ایجاد جوی و پشته به فواصل 60 و 75 سانتیمتر (PF) و همچنین ایجاد جوی و پشته و بعد از آن کاشت (FP) با فواصل جوی و پشته 60 و 75 سانتیمتر به ترتیب بهنام تیمارهای 60 PF_و 75 ,PF_60 FP_و 75_FP و تیمارهای سه خط کشت روی پشته بنام 75_3FP_ و 60_3FP_ بودند. تیمار 75_FP که بیانگر استفاده از دستگاه جوی و پشتهساز و پس از آن کاشت (داخل جوی و روی پشته) است، مناسبترین تیمار کاشت با میزان عملکرد 5966 و5070 کیلوگرم در هکتار بهترتیب در سالهای اول و دوم بوده است. از طرفی استفاده از دستگاه جوی و پشتهساز قبل از کاشت در تیمار 60ـFP عملکرد بیشتری را نسبت به تیمار خطیکار به تنهایی P)) در سطح (5%p£) نشان داد. تیمار خطیکار P)) که در آن از دستگاه جوی و پشتهساز استفاده نشده و کاشت به روش مرسوم بوده است، حداقل تولید (4883 و 4271 کیلوگرم در هکتار به ترتیب در سال اول و دوم) را نشان داد؛ همچنین مقدار زیست توده در تیمارهایی که ابتدا دستگاه جوی و پشتهساز و سپس کاشت انجام شده، بهطور معنیداری (5%p£) نسبت به روش مرسوم افزایش یافت.