حسن سرخه؛ عبدالامیر معزی؛ نعیمه عنایتی ضمیر
چکیده
سالانه مقادیر قابلتوجه پسماندها جانبی صنایع نیشکر پدید آمده که بدون بهرهگیری باقی میمانند. هدف از این پژوهش کوتاه کردن زمان رسیدگی کمپوست و نسبت C/Nبرای کاربرد آنها در کشاورزی بود. این تحقیق در شرایط آزمایشگاهی با دو فاکتور کاربرد گچ (به مقدار 1، 5 و 10 درصد وزنی گچ) و فاکتور میکروبی (با چهار تیمار بدون تلقیح میکروبی، مایهزنی ...
بیشتر
سالانه مقادیر قابلتوجه پسماندها جانبی صنایع نیشکر پدید آمده که بدون بهرهگیری باقی میمانند. هدف از این پژوهش کوتاه کردن زمان رسیدگی کمپوست و نسبت C/Nبرای کاربرد آنها در کشاورزی بود. این تحقیق در شرایط آزمایشگاهی با دو فاکتور کاربرد گچ (به مقدار 1، 5 و 10 درصد وزنی گچ) و فاکتور میکروبی (با چهار تیمار بدون تلقیح میکروبی، مایهزنی با آمیزه باکتری، مایهزنی با آمیزه قارچ همچنین مایهزنی همزمان آمیزه قارچ و باکتری) به گونه آزمایش فاکتوریل در چهارچوب طرح پایهءکاملاً تصادفی و در سه تکرار انجام شد. یافتههای این پژوهش نشان داد که بیشترین مقدار هدر رفت ماده آلی در مایهزنی آمیزه قارچ و باکتری به همراه گچ 10 درصد (57/27 درصد) بود، و کمترین میزان آن در تیمارهای بدون تلقیح میکروبی در هر سه سطح گچ مشاهده گردید. همچنین این ترکیب تیماری مایه کاهش 74/4 برابر C/N نسبت به تیمار بدون مایهزنی میکروبی با 10 درصد گچ شد. کاهش نسبتهای C/N، H/O، H/C و افزایش نسبت O/C با تیمار یادشده نشان از رسیدگی کمپوست پیت نیشکر در زمان فرآیند سهماهه بود. نتایج این پژوهش نشان داد که مایهزنی همزمان آمیزه قارچ و باکتری همراه با 10 درصد گچ منجر به تسریع تجزیه پیت نیشکر و کوتاه شدن زمان کمپوست شده است.
بیوشیمی، بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک
مریم طالبی اتویی؛ محسن علمائی؛ رضا قربانی نصرآبادی؛ سید علیرضا موحدی نائینی
چکیده
برای بررسی پیامد کاربرد باکترییهای بردبار به نمک، زغال زیستی و گچ بر پاسخهای آنزیمی و ناآنزیمی جو در تنش شوری، آزمایشی با طرح کاملا تصادفی بهگونه فاکتوریل با سه تکرار در گلخانه در سال 1395-96 انجام شد. تیمارهای پژوهش 1) جدایههای باکتریای بردبار به نمک (بدون باکتری،T0، باکتری megaterium Bacillus (T5)، باکتری licheniformis Bacillus (T17))، 2) بیوچار ...
بیشتر
برای بررسی پیامد کاربرد باکترییهای بردبار به نمک، زغال زیستی و گچ بر پاسخهای آنزیمی و ناآنزیمی جو در تنش شوری، آزمایشی با طرح کاملا تصادفی بهگونه فاکتوریل با سه تکرار در گلخانه در سال 1395-96 انجام شد. تیمارهای پژوهش 1) جدایههای باکتریای بردبار به نمک (بدون باکتری،T0، باکتری megaterium Bacillus (T5)، باکتری licheniformis Bacillus (T17))، 2) بیوچار (0 و 5% وزنی/وزنی) و 3) آبشویی خاک (بدون آبشویی و آبشویی) و 4) کاربرد گچ (0و50 درصد نیاز گچی) بود. نتایج این پژوهش نشان داد که بهکارگیری باکتری و زغال زیستی مایه کاهش کارایی آنزیمهای آنتیاکسیدانی در گیاه جو میشود. این کاهش در تیمارهای آبشویی شده بیشتر بوده است. همچنین گیاهان مایهزنی شده با هردو باکتری، دارای بیشترین غلظت پـرولین بودند که این اندازه در باکتریT17 (Bacillus licheniformis) وهمراه با زغال زیستی و گچ به گونه چشمگیری بیشتر بوده است. بهرهگیری از بهساز زغال زیستی، گچ و مایهزنی با جدایه‌ها مایه افزایش پایداری پرده یاختهای شده است که بیشترین افزایش در تیمارهای مایهزنی شده با جدایه باکتریT17 Bacillus licheniformiدرخاک آبشویی شده با 50% نیاز گچی دیده شد. رویهمرفته این پژوهش نشان داد که بهرهگیری از زغال زیستی، گچ و باکتریهای بردبار در برابر نمک، میتواند ابزار کارایی در کاهش پیامد بد شوری بر گیاه شود.
