در سالهای اخیر مطالعات زیادی در رابطه با هوادیدگی بیولوژیکی کانیهای میکایی تحت تأثیر گیاهان و میکروارگانیسمها انجام شده است. اما اطلاعاتی در مورد هوادیدگی بیولوژیکی کانی بیوتیت و میزان رهاسازی پتاسیم از آن تحت تأثیر ماده آلی وجود ندارد. بنابراین مطالعهی حاضر با هدف بررسی تأثیر ماده آلی بر هوادیدگی بیولوژیکی بیوتیت و ...
بیشتر
در سالهای اخیر مطالعات زیادی در رابطه با هوادیدگی بیولوژیکی کانیهای میکایی تحت تأثیر گیاهان و میکروارگانیسمها انجام شده است. اما اطلاعاتی در مورد هوادیدگی بیولوژیکی کانی بیوتیت و میزان رهاسازی پتاسیم از آن تحت تأثیر ماده آلی وجود ندارد. بنابراین مطالعهی حاضر با هدف بررسی تأثیر ماده آلی بر هوادیدگی بیولوژیکی بیوتیت و میزان رهاسازی پتاسیم از آن صورت گرفت. آزمایش گلدانی در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل در سه تکرار انجام شد. بستر کشت مخلوطی از شن کوارتزی، بیوتیت و ماده آلی (کوکوپیت) در سه سطح صفر، 5 و 10 گرم بر کیلوگرم بود. در دوره 120 روزه کشت گیاهان با محلول غذایی کامل یا بدون پتاسیم تغذیه شدند. پس از اتمام دوره رشد وزن خشک گیاهان اندازهگیری و مقدار پتاسیم پس از عصارهگیری به روش خاکستر خشک با شعلهسنج تعیین شد. همچنین کانی میکایی بستر کشت و محصولات هوادیدگی آن از شن کوارتزی جدا شدند و بخش رس کانیها به روش پراش پرتو ایکس بررسی شد. حضور ماده آلی در محیط کشت دارای بیوتیت در شرایطی که گیاهان با محلول غذایی بدون پتاسیم تغذیه شده بودند، باعث افزایش وزن خشک گیاه و غلظت پتاسیم شاخسار نسبت به تیمار فاقد ماده آلی گردید. در هر دو وضعیت تغذیهای، حضور ماده آلی در بسترهای کشت دارای بیوتیت باعث افزایش معنیدار میزان جذب پتاسیم کل نسبت به شرایط فاقد ماده آلی شد. پراش پرتو ایکس، تغییر کانیشناسی بیوتیت را در هر دو وضعیت تغذیهای نشان داد. در بسترهای دارای بیوتیت در شرایط تغذیهای با پتاسیم، ماده آلی تأثیر ناچیزی در میزان تغییرات کانیشناسی داشت؛ اما در وضعیت تغذیهای بدون پتاسیم افزودن ماده آلی به بسترهای حاوی این کانی منجر به افزایش معنیدار تغییرات کانیشناسی گردید.