عطااله خادم الرسول؛ هادی عامری خواه
چکیده
اقلیم یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر فرایندهای تشکیل، تکامل و تخریب خاک است که با توجه به تاثیر آن بر رخدادهای فرسایشی، پایش دائمی آن اهمیت دارد. در این پژوهش به منظور ارزیابی تغییرات اقلیمی در قالب سریهای زمانی چهار ایستگاه هواشناسی شامل اردل، سامان، ایذه و دهدز بهعنوان ایستگاههای مطالعاتی منتخب مورد بررسی قرار گرفت. با ...
بیشتر
اقلیم یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر فرایندهای تشکیل، تکامل و تخریب خاک است که با توجه به تاثیر آن بر رخدادهای فرسایشی، پایش دائمی آن اهمیت دارد. در این پژوهش به منظور ارزیابی تغییرات اقلیمی در قالب سریهای زمانی چهار ایستگاه هواشناسی شامل اردل، سامان، ایذه و دهدز بهعنوان ایستگاههای مطالعاتی منتخب مورد بررسی قرار گرفت. با بررسی آماری دادههای بارش در ایستگاههای منتخب، محاسبهی شاخص فرسایندگی باران از 1990 تا سال 2017 انجام شد. پس از تحلیل روند دادهها و بررسی ایستایی دادههای بارش، گرافهای Auto-correlation function (ACF) و Partial auto-correlation function (PACF) ترسیم شد، سپس آزمون دیکیفولر (ADF) در سطوح اطمینان 1، 5 و 10 درصد صورت پذیرفت. در مرحلهی بعد، عملیات ایستا نمودن دادههای ناایستا و یافتن پارامترهای مناسب p، r و q انجام شده و مدل Seasonal auto-regressive integrated moving average (SARIMA) تهیه و ایجاد شد. ارزیابیهای آماری توسط نرمافزارهای StataSE، Minitab 18 و SPSS 19 صورت گرفت. نتایج نشان داد که جهت آشکارسازی روند تغییرات بارش، مدل ARIMA (0,0,1)×(1,1,1)12 دارای بیشترین نیکویی برازش است. همچنین روش میانگین متحرک خودهمبستهی فصلی بهخوبی تغییرات بارش را در منطقهی مطالعاتی واقع در جنوب غرب ایران نشان داد. نتایج حاصل از مدل برازش شده حاکی از احتمال کاهش در میزان بارش سالیانه طی دورههای زمانی 5 و 10 ساله پس از سال 2017 می-باشد. با توجه به مقادیر بارش ماهیانه شبیهسازی شده، مقدار شاخص فرسایندگی در منطقه به دست آمد که کاهش ضریب فرسایندگی باران طی دوره های تا 10 سال آینده را بیان مینماید.