نرگس محراب؛ مصطفی چرم؛ سعید حجتی
دوره 37، شماره 1 ، شهریور 1393، ، صفحه 1-11
چکیده
به منظور بررسی تأثیر زئولیت غنی شده با آمونیوم و دو نوع بافت خاک بر خصوصیات رشدی گیاه گندم و کارایی مصرف آب، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه دانشگاه شهید چمران اهواز، در پاییز 1390 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل 5 درصد و 10 درصد زئولیت خام، 5 درصد و 10 درصد زئولیت غنیشده با آمونیوم، تیمار کود ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر زئولیت غنی شده با آمونیوم و دو نوع بافت خاک بر خصوصیات رشدی گیاه گندم و کارایی مصرف آب، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه دانشگاه شهید چمران اهواز، در پاییز 1390 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل 5 درصد و 10 درصد زئولیت خام، 5 درصد و 10 درصد زئولیت غنیشده با آمونیوم، تیمار کود شیمیایی (100 کیلوگرم در هکتار) و بافت خاک شامل لوم رسی و لوم شنی بودند. نتایج نشان داد که بافت خاک بر تمام فاکتورهای خصوصیات رشدی گندم و همچنین کارایی مصرف آب در سطح یک درصد اثر معنیدار داشت. درصد نیتروژن گیاه، وزن هزاردانه و عملکرد دانه در خاک لوم شنی نسبت به لوم رسی بالاتر بود. کارایی مصرف آب در بافت لوم رسی بیشتر از لوم شنی اندازهگیری شد. هیچ یک از تیمارهای زئولیتی بر کارایی مصرف آب اثر معنی داری نداشتند. بالاترین درصد نیتروژن گیاه در تیمار کود شیمیایی و 10 درصد زئولیت غنیشده با آمونیوم و بالاترین عملکرد دانه در تیمار 10 درصد زئولیت غنیشده با آمونیوم مشاهده شد. بیشترین میزان C/Nدر تیمار 10 درصد زئولیت خام و در بافت لوم شنی اندازهگیری شد. بنابراین با کاربرد بیشتر زئولیت غنیشده با آمونیوم و با مصرف کمتر کود شیمیایی میتوان خصوصیات رشدی گیاه گندم را بهبود داد و از این طریق علاوه بر صرفهجویی در مصرف کودهای شیمیایی به کاهش آلودگیهای محیط زیست کمک کرد.
عاطفه دشت بزرگ؛ غلامعباس صیاد؛ ایرج کاظمی نزاد؛ موسی مسگرباشی
دوره 36، شماره 1 ، شهریور 1392، ، صفحه 65-75
چکیده
پلیمرهای سوپرجاذب قابلیت جذب مقادیر زیادی آب و مواد غذایی را دارند و افزون بر تأمین بهینه آب مصرفی گیاهان، هدرروی آب از طریق تبخیر و آبشویی نیز در آنها بسیار کم است. یکی از راهکارهای افزایش بازده آبیاری و استفاده بهینه از بارندگی در مناطق خشک و نیمهخشک استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب است. بهمنظور مقایسه اندازههای مختلف ...
بیشتر
پلیمرهای سوپرجاذب قابلیت جذب مقادیر زیادی آب و مواد غذایی را دارند و افزون بر تأمین بهینه آب مصرفی گیاهان، هدرروی آب از طریق تبخیر و آبشویی نیز در آنها بسیار کم است. یکی از راهکارهای افزایش بازده آبیاری و استفاده بهینه از بارندگی در مناطق خشک و نیمهخشک استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب است. بهمنظور مقایسه اندازههای مختلف ذرات یک پلیمر سوپرجاذب بر ظرفیت نگهداشت آب خاک، آزمایشی به صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار ماده جاذبآب (شاهد (بدون اعمال ماده جاذبآب) و سوپرجاذب طراوت 200A در6 اندازه (25/0-21/0، 5/0-25/0، 1-5/0، 2-1، 4/3-2 و 75/4-4/3 میلیمتر هرکدام به میزان 2 گرم در کیلوگرم خاک) درسه تکرار در دو بافت شنیلومی و لومیرسی انجام شد. سپس مقدار آب خاک برای هر تیمار در مکشهای 0، 1/0، 3/0، 5/0، 1، 3، 5 و 15 بار اندازهگیری و منحنیهای رطوبتی هر خاک به طور جداگانه رسم گردید. نتایج نشان داد که بین دو بافت خاکو تیمارها در مکشهای مختلف و همچنین اثر متقابل این عوامل با هم اختلاف معنیدار آماری در سطح 1 درصد وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که پلیمر سوپرجاذب 2-1 میلیمتری نسبت به سایر تیمارها باعث افزایش قابل توجهی در ظرفیت نگهداری آب خاک به خصوص در بافت سبک گردید.