طالب نظری؛ مجتبی بارانی مطلق؛ اسماعیل دردی پور؛ رضا قربانی نصرآبادی؛ سمیه سفیدگر شاهکلایی
چکیده
در این پژوهش، تأثیر کاربرد خاکی، محلولپاشی و مصرف همراه با آب آبیاری اسید هیومیک بر ویژگیهای رشد رویشی و فراهمی آهن و فسفر در گیاه کلزا (رقم هایولا 308) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 10 تیمار در 4 تکرار به صورت گلدانی به اجرا درآمد که تیمارها شامل مصرف خاکی اسید هیومیک در سه سطح (1، 2 و 4 گرم بر ...
بیشتر
در این پژوهش، تأثیر کاربرد خاکی، محلولپاشی و مصرف همراه با آب آبیاری اسید هیومیک بر ویژگیهای رشد رویشی و فراهمی آهن و فسفر در گیاه کلزا (رقم هایولا 308) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 10 تیمار در 4 تکرار به صورت گلدانی به اجرا درآمد که تیمارها شامل مصرف خاکی اسید هیومیک در سه سطح (1، 2 و 4 گرم بر کیلوگرم خاک)، محلولپاشی در سه سطح (0/1، 0/2 و 0/4 درصد)، همراه با آب آبیاری در سه سطح (1000، 2000 و 4000 میلیگرم در لیتر) و تیمار شاهد (بدون اسید هیومیک) بود. نتایج نشان داد که اثر نحوه کاربرد و سطوح مختلف اسید هیومیک بر ویژگیهای رشد رویشی بهجز تعداد برگ معنیدار شد. بیشترین وزن تر برگ و ساقه به ترتیب با میانگین 3/43 و 5/92 گرم در گیاه در تیمار 2000 میلیگرم در لیتر مصرف همراه با آب آبیاری دیده شد. نتایجنشان داد که بیشترین غلظت آهن کل ساقه و دانه بهترتیب با میانگین 85 و 25/321 میلیگرم بر کیلوگرم مربوط به تیمار 2000 میلیگرم در لیتر مصرف همراه با آب آبیاری اسید هیومیک بود. همچنین تیمار 0/4 درصد محلولپاشی اسید هیومیک بیشترین غلظت آهن کل در برگ با میانگین 245/46 میلیگرم بر کیلوگرم مربوط را داشت. بیشترین غلظت فسفر در برگ، ساقه و دانه نیز بهترتیب با میانگین 0/4، 0/72 و 0/897 درصد مربوط به تیمار 2000 میلیگرم بر لیتر مصرف همراه با آب آبیاری اسید هیومیک بود. نتایج حاصل از یافتهها نشان داد که هر سه روش استفاده از اسید هیومیک موجب افزایش ویژگیهای رشد رویشی و فراهمی آهن و فسفر در گیاه کلزا نسبت به شاهد شدند اما درمجموع تیمار 2000 میلیگرم در لیتر مصرف همراه با آب آبیاری اسید هیومیک از دو روش مصرف خاکی و محلولپاشی اسید هیومیک مؤثرتر بود.
شیمی و آلودگی خاک
رویا زلقی؛ علی اکبر صفری سنجانی
دوره 37، شماره 1 ، شهریور 1393، ، صفحه 49-65
چکیده
گیاهپالایی روشی سازگار با محیط زیست برای برداشت آلایندهها از خاکهای آلوده، با کاربرد گیاهان است. این پژوهش برای ارزیابی توانایی گیاهان ذرت (zea mayse)، آفتابگردان (Helianthus annuus)، شاهدانه (Cannabis sativa) و کلزا Brassica napus)) کشت شده در خاک معدن سرب و روی آهنگران در برابر یک خاک کشاورزی (زراعی) برای انباشت فلزات سرب، روی و مس در شرایط گلخانهای ...
بیشتر
گیاهپالایی روشی سازگار با محیط زیست برای برداشت آلایندهها از خاکهای آلوده، با کاربرد گیاهان است. این پژوهش برای ارزیابی توانایی گیاهان ذرت (zea mayse)، آفتابگردان (Helianthus annuus)، شاهدانه (Cannabis sativa) و کلزا Brassica napus)) کشت شده در خاک معدن سرب و روی آهنگران در برابر یک خاک کشاورزی (زراعی) برای انباشت فلزات سرب، روی و مس در شرایط گلخانهای انجام شد. وزن خشک بخش هوایی و ریشه و غلظت فلزات در آنها، فاکتورهای ترابری و غنی سازی و ریختهای گوناگون فلزات در خاک اندازهگیری شد. توزیع سرب و روی در هر دو خاک به صورت باقیمانده>کربناته>آلی>تبادلی و توزیع مس به صورت باقیمانده> آلی> کربناته> تبادلی بود. کمترین و بیشترین غلظت سرب به ترتیب در بخش هوایی ذرت کشت شده در خاک کشاورزی و شاهدانه کشت شده در خاک معدن (50/25 و 30/301 میلیگرم در کیلوگرم) دیده شد. فاکتور ترابری سرب در دامنه 96/0-72/0 و به ترتیب آفتابگردان> شاهدانه> کلزا>ذرت، برای روی در دامنه 99/0-70/0 و به شکل آفتابگردان>ذرت>شاهدانه>کلزا و برای مس در دامنه 83/1-49/0 و به ترتیب آفتابگردان>شاهدانه>کلزا>ذرت بود. فاکتور غنی سازی سرب از 24/0 تا 48/0 به ترتیب در ذرت و شاهدانه دیده شد و برای روی نیز از 75/0 تا 01/1 به ترتیب در ذرت و آفتابگردان دیده شد. بیشترین فاکتور غنی سازی مس، در آفتابگردان (42/1) و کمترین آن در شاهدانه (39/0) دیده شد. نتایج نشان داد که هیچ یک از گیاهان بررسی شده بیشاندوز سرب، روی و مس نبودند. اما آفتابگردان و شاهدانه توانایی بیشتری در مقایسه با ذرت و کلزا برای انباشت سرب داشتند.
میثم اشتری؛ محمد امین آسودار
دوره 34، شماره 1 ، آذر 1390، ، صفحه 1-12
چکیده
یکی از مشکلات موجود در راه رسیدن به تولید مطلوب کلزا، تمایل کم کشاورزان به کاشت آن می باشد. از دلایل آن می توان به عدم مشخص بودن مناسب ترین روش کاشت از لحاظ عملکرد و هم چنین بالا بودن میزان ریزش و تلفات دانه کلزا در زمان برداشت اشاره نمود. به منظور بررسی تأثیر روش کاشت، نوع پلاتفرم کمباین و اثر متقابل آنها بر میزان عملکرد و ریزش کلزا در ...
بیشتر
یکی از مشکلات موجود در راه رسیدن به تولید مطلوب کلزا، تمایل کم کشاورزان به کاشت آن می باشد. از دلایل آن می توان به عدم مشخص بودن مناسب ترین روش کاشت از لحاظ عملکرد و هم چنین بالا بودن میزان ریزش و تلفات دانه کلزا در زمان برداشت اشاره نمود. به منظور بررسی تأثیر روش کاشت، نوع پلاتفرم کمباین و اثر متقابل آنها بر میزان عملکرد و ریزش کلزا در زمان برداشت، آزمایشی در منطقه صفی آباد خوزستان در سال زراعی 86-1385 انجام گرفت. این آزمایش به صورت طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار به اجرا درآمد. روش های کاشت شامل کشت مسطح با فاصله خطوط 12 و 24 سانتی متر و کشت جوی و پشته با 2 و3 خط کشت روی پشته به عنوان سطوح فاکتور اصلی و نوع پلاتفرم شامل پلاتفرم متداول غلات و پلاتفرم الحاقی مخصوص برداشت کلزا به عنوان سطوح فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که روش کاشت بر عملکرد، تراکم بوته در زمان برداشت و قطر ساقه مؤثر بوده است (05/0P≤). بیشترین میزان عملکرد (92/3224 کیلوگرم در هکتار) از طریق کشت مسطح با فاصله خطوط 24 سانتی متر و کمترین عملکرد (66/2513 کیلوگرم در هکتار) از طریق کشت جوی و پشته با دو خط کشت روی پشته حاصل شد. نوع پلاتفرم نیز بر میزان ریزش دانه مؤثر بود (01/0P≤)،به طوری که میزان ریزش 99/20% از عملکرد کل (03/593 کیلوگرم در هکتار) از طریق استفاده از پلاتفرم متداول غلات و میزان ریزش 08/13% از عملکرد کل (48/370 کیلوگرم در هکتار) از طریق استفاده از پلاتفرم الحاقی به همراه یک تیغه عمودی حاصل شد.