شیمی و آلودگی خاک
خسرو بتیار؛ ندا مرادی؛ عبدالامیر معزی؛ شیلا خواجوی شجاعی
چکیده
کمبود فسفر یکی از مشکلات عمده خاک‌های آهکی و عامل محدوده‌کننده تولید محصول در این خاک‌ها است و مصرف بی‌رویه کودهای فسفاته می‌تواند سبب ایجاد آلودگی در خاک و آب گردد. استفاده از اصلاح‌کننده‌های آلی مانند کمپوست، بیوچار و یا استفاده تلفیقی از آنها می‌تواند در بهبود مقدار فسفر قابل جذب خاک موثر باشد. به این منظور، تأثیر کاربرد ...
بیشتر
کمبود فسفر یکی از مشکلات عمده خاک‌های آهکی و عامل محدوده‌کننده تولید محصول در این خاک‌ها است و مصرف بی‌رویه کودهای فسفاته می‌تواند سبب ایجاد آلودگی در خاک و آب گردد. استفاده از اصلاح‌کننده‌های آلی مانند کمپوست، بیوچار و یا استفاده تلفیقی از آنها می‌تواند در بهبود مقدار فسفر قابل جذب خاک موثر باشد. به این منظور، تأثیر کاربرد تلفیقی کمپوست و بیوچار باگاس نیشکر بر ویژگی‌های جذب و واجذب فسفر در خاک آهکی مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل: 1 – شاهد، 2- کمپوست باگاس نیشکر 100%، 3- بیوچار باگاس نیشکر 100%، 4- کمپوست 50% + بیوچار 50%، 5- کمپوست 75% + بیوچار 25 % و 6- کمپوست 25% + بیوچار 75% بود که تیمارها در سه تکرار به مدت 120 روز انکوباسیون شدند. هم‌دماهای جذب بعد از اتمام مدت انکوباسیون در دمای ثابت 25 درجه سلسیوس و غلظت اولیه 0 تا 60 میلی-گرم فسفر در لیتر بررسی شدند. سپس داده‌ها با مدل‌های فروندلیچ، لانگمویر و تمکین برازش داده شدند. نتایج نشان داد که کاربرد تلفیقی بیوچار و کمپوست باگاس نیشکر منجر به کاهش جذب و افزایش واجذب فسفر گردید. حداکثر ظرفیت بافری (MBC)، ظرفیت بافری تعادلی (EBC)، ظرفیت بافری استاندارد (SBC) و نیاز استاندارد فسفر (SPR) در تیمار کمپوست و کمپوست 75% + بیوچار 25% نسبت به شاهد کاهش بیشتری نشان دادند. به‌طورکلی می‌توان نتیجه‌گیری کرد که کاربرد تلفیقی تیمارهای بیوچار وکمپوست باگاس نیشکر سبب کاهش جذب فسفر در خاک آهکی می‌شود که در نتیجه می‌تواند موجب افزایش فراهمی فسفر برای گیاهان شود.
بیوشیمی، بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک
نعیمه عنایتی ضمیر؛ عبدالامیر معزی؛ شیلا خواجوی
چکیده
بیوسورفکتانتها ترکیبات آمفیفیلیک هستند که ریزجانداران گوناگونی توانایی ساخت آنها را دارند. این ریزجانداران در صنایع گوناگون و پاکسازی زیستگاه های آبی و خاکی کارایی ویژه ای دارند. این پژوهش با هدف جداسازی باکتری‌های سازنده بیوسورفکتانت انجام شد و توان ساخت بیوسورفکتانت توسط باکتری جداسازی شد و در کشتگاههای دارای کربن ...
بیشتر
بیوسورفکتانتها ترکیبات آمفیفیلیک هستند که ریزجانداران گوناگونی توانایی ساخت آنها را دارند. این ریزجانداران در صنایع گوناگون و پاکسازی زیستگاه های آبی و خاکی کارایی ویژه ای دارند. این پژوهش با هدف جداسازی باکتری‌های سازنده بیوسورفکتانت انجام شد و توان ساخت بیوسورفکتانت توسط باکتری جداسازی شد و در کشتگاههای دارای کربن آلی گوناگون )نفت سفید، گلوکز و ملاس نیشکر( در دماهای 30 و 37 درجه سلسیوس و زمان گرماگذاری 48 و 156 ساعت بررسی و ارزیابی گردید. برای شناسایی توان ساخت بیوسورفکتانت از روش‌های کمی و کیفی غربالگری گوناگونی مانند توان همولیز، پراکنش نفت، فروپاشی نفت، فعالیت امولسیونکنندگی، سنجش آبگریزی یاخته و اندازه‌گیری کشش رویین بهرهگیری گردید؛ سپس برپایه یافتهها بهترین زیستگاه برای ساخت بیوسورفکتانت باکتری بررسی شد. در این پژوهش توان یک جدایه سازنده بیوسورفکتانت در شرایط گوناگون بررسی و آزمون شد. سویه جداسازی شده دارای همولیز مثبت یا β در محیط آگار خوندار بود. ترکیبهای ساخته شده سویه جداسازی شده در همه کشتگاههای با کربن آلی گوناگون در زمانها و دماهای به‌کار رفته به ته چاهک ته نشین شدند. این باکتری بیشترین کاهش کشش رویین را در کشتگاه دارای ملاس پس از 48 ساعت و در دمای 30 درجه سلسیوس داشت و توانست کشش رویین آن را تا 83/22 میلینیوتون بر متر کاهش دهد؛ همچنین بیشترین درصد امولسیونکنندگی (2/56 درصد) نیز در کشتگاه دارای ملاس پس از 48 ساعت و در دمای 30 درجه سلسیوس بهدست آمد. بیشینه درصد آبگریزی رویه یاخته در کشتگاه دارای ملاس (63/66 درصد) دیده شد. برپایه این نتایج نیاز به تحقیقات بیشتری برای استفاده از ملاس نیشکر به عنوان مواد پسماند کشاورزی برای تولید بیوسورفکنانت در سطح تجاری برای کاربردهای مختلف است.
