روابط آب و خاک و گیاه
حسین بیرامی؛ حسین پرویزی؛ امیر پرنیان؛ حدیث حاتمی
چکیده
گیاه کینوا به دلیل قابلیت کشت در نواحی شور و آبیاری با آبهای شور دارای اهمیت می باشد. تحقیق حاضر به منظور تعیین آب مصرفی کینوا (رقم تیتیکاکا) در کشت پاییزه و در شرایط کاربرد تنش خشکی و شوری طی دو سال زراعی (1401-1399) انجام شد. آزمایشات به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی شامل دو سطح شوری آب آبیاری 5 و 12 دسیزیمنس بر متر ...
بیشتر
گیاه کینوا به دلیل قابلیت کشت در نواحی شور و آبیاری با آبهای شور دارای اهمیت می باشد. تحقیق حاضر به منظور تعیین آب مصرفی کینوا (رقم تیتیکاکا) در کشت پاییزه و در شرایط کاربرد تنش خشکی و شوری طی دو سال زراعی (1401-1399) انجام شد. آزمایشات به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی شامل دو سطح شوری آب آبیاری 5 و 12 دسیزیمنس بر متر و چهار سطح آبیاری 60، 80، 100 و 120 درصد تأمین مقدار تخلیه مجاز رطوبتی (MAD برابر 50 درصد) از عمق ریشه بود که هر کدام در سه تکرار انجام گردید. نتایج نشان داد تغییرات سطوح شوری و سطوح رطوبتی موجب اختلاف معنیدار در صفات ارتفاع بوته، قطر ساقه و طول پانیکول، عرض پانیکول، وزن هزار دانه (01/0P<) شده است، اما اثر متقابل آنها معنیدار نبود. همچنین تغییرات سطوح شوری و رطوبت موجب تغییر معنیدار در عملکرد زیستتوده، عملکرد دانه و شاخص برداشت گردید. برای هر دو سطح شوری، بیشترین وزن زیست توده در سطح رطوبتی تأمین 100 درصد تخلیه بر اساس MAD برابر %50 مشاهده شد. بر اساس توابع عملکرد در برابر آب مصرفی، بیشترین عملکرد دانه در سطوح شوری 5 و 12 دسی زیمنس بر متر به ترتیب در سطوح رطوبتی تأمین حدود 115 درصد و بالاتر از 120 درصد تخلیه مجاز رطوبتی مشاهده شد. بر اساس نتایج، میزان آب مصرفی منجر به حداکثر عملکرد در گیاه کینوا رقم تیتیکاکا در شرایط کاربرد آب آبیاری 5 دسیزیمنس بر متر، در کشت پاییزه و برای یک دوره تقریباً 90 روزه برابر 4900 مترمکعب در هکتار بود. همچنین نتایج نشان داد که در تیمارهای کمآبیاری (تأمین 60 و 80 درصد مقدار تخلیه بر اساس MAD برابر % 50) به دلیل عدم تأمین آبشویی، شوری در پروفیل خاک افزایش مییابد.
امیر پرنیان؛ حسین بیرامی؛ کیانوش بهرهی
چکیده
برای کنترل وضعیت و حفاظت خاک از شور شدن راهکارهای مدیریتی و حفاظتی گوناگونی پیشنهاد و اجرا شده است. استفاده از خاکپوشها یکی از راههای کنترل شور شدن و هدررفت آب ناشی از تبخیر از سطح خاک است. در این پژوهش خاکپوش تولید شده از باگاس نیشکر کمپوستشده، در پایلوت شورورزی واقع در منطقه جفیر استان خوزستان جهت کنترل تبخیر سطحی و شور شدن ...
بیشتر
برای کنترل وضعیت و حفاظت خاک از شور شدن راهکارهای مدیریتی و حفاظتی گوناگونی پیشنهاد و اجرا شده است. استفاده از خاکپوشها یکی از راههای کنترل شور شدن و هدررفت آب ناشی از تبخیر از سطح خاک است. در این پژوهش خاکپوش تولید شده از باگاس نیشکر کمپوستشده، در پایلوت شورورزی واقع در منطقه جفیر استان خوزستان جهت کنترل تبخیر سطحی و شور شدن خاک سطحی مورد استفاده و آزمون قرار گرفت. خاکپوش در ضخامتهای 5/0، 1، 2 سانتی متر و شاهد (0 سانتیمتر) و سه تکرار، به صورت میکرولایسمتری بر خاک منطقه اعمال شد. نتایج حاصل نشان داد که مقدار آب از دست رفته و شوری تجمع یافته در سطح خاک به ترتیب در تیمارهای 0 > 0.5 > 1 > 2 سانتی متر خاکپوش کمپوست بود. اختلاف معنیداری در کاهش درصد رطوبت از دست رفته در تیمار شاهد و خاک 2 سانتی متر خاکپوش مشاهده شد. این اختلاف بسیار قابل توجه و در حدود 50 درصد برآرود شد. سرعت تبخیر در و به تبع آن سرعت شور شدن سطحی خاک با گذر زمان کند میشود اما این روند چنان سریع است که طی یک رخداد نمک قابل توجهی از عمق به سطح خاک منتقل می-گردد. به طور کلی میتوان بیان داشت این خاکپوش اثر مناسبی در کنترل هدرفت آب و کاهش شور شدن خاک سطحی داشت و نتایج آن در سطح تمام مقیاس قابلیت بررسی دارد.