تغذیه گیاه، حاصلخیزی خاک و کودها
فاطمه فروزش فرد؛ شهره زیودار؛ اسماعیل خالقی؛ ادریس شعبانی
چکیده
در این پژوهش روند تغییر غلظت عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، آهن، مس، بور، روی و منگنز در برگ سه رقم خرما (برحی، استعمران و زاهدی) طی چهار فصل (زمستان 1400 تا پاییز 1401) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در باغ تحقیقاتی خرما واقع در دانشگاه شهید چمران اهواز، در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد فصل بر غلظت ...
بیشتر
در این پژوهش روند تغییر غلظت عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، آهن، مس، بور، روی و منگنز در برگ سه رقم خرما (برحی، استعمران و زاهدی) طی چهار فصل (زمستان 1400 تا پاییز 1401) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در باغ تحقیقاتی خرما واقع در دانشگاه شهید چمران اهواز، در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد فصل بر غلظت عناصر به جز نیتروژن و منگنز اثرگذار هست. برهمکنش فصل و رقم بر غلظت نیتروژن در سطح پنج درصد و بر غلظت سایر عناصر در سطح یک درصد اثر معنیدار داشت. رقم برحی از لحاظ عناصر پرمصرف به ویژه طی فصول رشد (بهار و تابستان) از وضعیت تغذیه مناسبتری برخوردار بود. بیشترین تفاوت غلظت عناصر، بین فصل زمستان با فصول رشد بهار و تابستان مشاهده شد. حداقل نیتروژن (94/0 درصد) برای رقم زاهدی در بهار و زمستان و حداکثر 01/2 درصد برای رقم برحی (زمستان) متغیر بود. غلظت فسفر از کمترین حد (13/0 درصد) در زمستان و بهار تا بیشترین (36/0 درصد) در تابستان برای رقم برحی ثبت شد. دامنه تغییرات پتاسیم از 01/1 درصد (استعمران، پاییز) تا 18/1 درصد (زاهدی، زمستان) متغیر بود. دامنه تغییرات غلظت کلسیم بین 76/0 تا 92/0 درصد ثبت شد. همچنین دامنه تغییرات غلظت آهن طی سال از 65 تا 130 میلیگرم بر کیلوگرم و طی فصل رشد تا نیمه تابستان از 87 تا 117 میلیگرم بر کیلوگرم متغیر بود. بر اساس نتایج، علاوه بر آهن، که در تمام فصول کمتر از حد بهینه برآورد شد، غلظت نیتروژن، پتاسیم و مس در طی فصل رشد به ویژه تابستان کاهش یافت که میتواند به دلیل مصرف این عناصر برای رشد زایشی باشد. سه رقم خرما تنوع قابل توجهی در غلظت عناصر پرمصرف و کم مصرف نشان دادند و الگوی متفاوتی در تغییرات فصلی غلظت عناصر بین ارقام ثبت شد، به طوریکه عناصر پتاسیم و کلسیم نسبت به نیتروژن و فسفر تغییرات کمتری را طی فصول نشان دادند. غلظت فسفر،کلسیم، بور و منگنز درحد بهینه، اما نیتروژن، پتاسیم، آهن و مس کمتر از بهینه ارزیابی شدند، بنابراین کاربرد کودهای حاوی عناصر مذکور پیش از شروع بهار و در اواخر زمستان پیشنهاد می-شود.
تغذیه گیاه، حاصلخیزی خاک و کودها
ادریس شعبانی
چکیده
کاهش سطح عملکردی و کیفی قارچ دکمهای در طول دوره برداشت، به دلیل کاهش مواد غذایی بستر و تجمع ترکیبات نامطلوب از چالشهای مهم صنعت تولید قارچ است. در این راستا آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی به منظور بررسی اثر تغذیه تکمیلی در زمانهای مختلف بر شاخصهای عملکردی قارچ دکمهای انجام گردید. تیمارهای آزمایشی شامل ...
بیشتر
کاهش سطح عملکردی و کیفی قارچ دکمهای در طول دوره برداشت، به دلیل کاهش مواد غذایی بستر و تجمع ترکیبات نامطلوب از چالشهای مهم صنعت تولید قارچ است. در این راستا آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی به منظور بررسی اثر تغذیه تکمیلی در زمانهای مختلف بر شاخصهای عملکردی قارچ دکمهای انجام گردید. تیمارهای آزمایشی شامل چهار غلظت (C) تغذیه تکمیلی (0 (C1)، 20 (C2)، 40 (C3) و 60 (C4) گرم بر لیتر) (ترکیبی از دو فاز مایع شامل عناصر کممصرف، پرمصرف، اسیدهای آمینه و جامد شامل ساکارز و دکسترین) و دو زمان استفاده (یک روز بعد از برداشت فلش اول (T1) و شروع فلش دوم و تشکیل پین(T2)) بود. یافتههای این پژوهش نشان داد که بیشترین تعداد قارچ در تیمار C3T2 با مقدار 89/215 عدد مشاهده گردید که در قیاس با تیمار C1T2 افزایش 35/20 درصدی را به همراه داشت. استفاده از محلولمغذی در تیمار C3T2 در قیاس با C1T2 به ترتیب سبب افزایش 43/66% درصدی نیتروژن، 22/66% پروتئین و 44/71% سفتی بافت و 32/66% کارایی بیولوژیکی بستر گردید. استفاده از غلظت 40 گرم بر لیتر محلول مغذی در زمان ظهور پین دوم در قیاس با تیمار C1T2 به ترتیب سبب افزایش 15/64% عملکرد فلش دوم، 17/71% عملکرد فلش سوم، 79/26% عملکرد کل فلشها و 76/26 درصدی عملکرد کل کمپوست شده است. با توجه به یافتههای این پژوهش محلولپاشی غلظت 40 گرم بر لیتر محلولمغذی در زمان ظهور پین فلش دوم به منظور بهبود خصوصیات کیفی و حصول حداکثری شاخصهای عملکردی قارچ دکمهای توصیه میگردد.