علیرضا فلاح؛ شایان شریعتی
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی تاثیر استفاده از باکتری‌های جنس Pseudomonas با توانایی حل‌کنندگی فسفر، در جهت افزایش حلالیت فسفر در محیط جامد، مایع و خاک، افزایش عملکرد و جذب عناصر عذایی گیاه ذرت و بهبود برخی ویژگی های خاک در یک خاک آهکی با محتوای فسفر پائین انجام شد. نتایج اثر سویه‌های باکتری سودوموناس در میزان انحلال فسفات‌های نامحلول معدنی ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی تاثیر استفاده از باکتری‌های جنس Pseudomonas با توانایی حل‌کنندگی فسفر، در جهت افزایش حلالیت فسفر در محیط جامد، مایع و خاک، افزایش عملکرد و جذب عناصر عذایی گیاه ذرت و بهبود برخی ویژگی های خاک در یک خاک آهکی با محتوای فسفر پائین انجام شد. نتایج اثر سویه‌های باکتری سودوموناس در میزان انحلال فسفات‌های نامحلول معدنی در محیط اسپربر نشان داد که بعد از روز چهاردهم سویه P21-1 بیشترین قطر هاله (11/19 میلی‌متر) و سویه P55-1 بیشترین میزان انحلال فسفر (25/156 % نسبت به شاهد) و کاهش pH (47.3-45.5%) را داشتند. اثرات متقابل باکتری‌ها و کود سوپرفسفات تریپل بر عملکرد کمی و کیفی گیاه ذرت و خصوصیات خاک تحت کشت به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی شامل 7 باکتری (B0, B1, B2, B3, B4, B5, B6, B7) و 4 سطح کود سوپر فسفات تریپل (P0، P40، P70 و P100 درصد مقدار حد بحرانی فسفر خاک) با 3 تکرار در شرایط گلخانه بررسی شد. نتایج مقایسه میانگین نشان داد تیمار P0B3 توانست وزن خشک اندام هوایی را 45/47 درصد افزایش دهد. تیمار P70B2 نیز توانست فسفر اندام هوایی را 64/17 درصد افزایش دهد. تیمار P100B4 باعث افزایش فسفر ریشه به مقدار 160 درصد گردید. علاوه بر این استفاده تلفیقی از کود زیستی و فسفره موجب افزایش عناصر آهن، روی، منگنز، فسفر و کاهش هدایت الکتریکی خاک شد. یافته‌های این پژوهش نشان داد که کاربرد زادمایه‌های حاوی باکتری Pseudomonas می‌تواند به عنوان مکمل مناسب کود سوپرفسفات تریپل در استراتژی‌های کشت محصولات زراعی بکار رود.
بیوشیمی، بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک
علیرضا فلاح؛ سمیه مومنی؛ شایان شریعتی
دوره 37، شماره 2 ، اسفند 1393، ، صفحه 73-86
چکیده
هدف از این پژوهش مقایسه اثر سطوح مختلف کود زیستی شامل باکتری‌های آزادزی تثبیت کننده نیتروژن آزوسپیریلوم و ازتوباکتر به تنهایی یا به صورت تلفیقی، به همراه باکتری‌های محرک رشد گیاه سودوموناس فلورسنس و باسیلوس سابتیلیس در ترکیب با پنج سطح کود نیتروژنه بر ویژگی‌های رشد و عملکردی گیاه گندم بود. آزمایش به صورت فاکتوریل، شامل کود زیستی ...
بیشتر
هدف از این پژوهش مقایسه اثر سطوح مختلف کود زیستی شامل باکتری‌های آزادزی تثبیت کننده نیتروژن آزوسپیریلوم و ازتوباکتر به تنهایی یا به صورت تلفیقی، به همراه باکتری‌های محرک رشد گیاه سودوموناس فلورسنس و باسیلوس سابتیلیس در ترکیب با پنج سطح کود نیتروژنه بر ویژگی‌های رشد و عملکردی گیاه گندم بود. آزمایش به صورت فاکتوریل، شامل کود زیستی و مقادیر مختلف کود نیتروژن در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. در پایان دوره رشد گیاه صفات تعداد سنبله، تعداد دانه، عملکرد گیاه، نسبت وزن دانه به کاه، عملکرد کاه و درصد نیتروژن دانه اندازهگیری شد. نتایج نشان داد در اثر اصلی کود زیستی، بیشترین تأثیر را کود زیستی حاوی ازتوباکتر، آزوسپیریلوم ، سودوموناس و باسیلوس سابتیلیس داشته، و به ترتیب 8، 5/22، 5/26 و 3/23 درصد مقادیر صفات نیتروژن دانه، تعداد سنبله، عملکرد کاه و عملکرد گیاه را نسبت به گیاه شاهد افزایش داد. در اثر اصلی کود شیمیایی بر صفات مورد بررسی اگر چه سطح کودی 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص بیشترین مقدار را داشته ولی تفاوت معنی داری با سطح کود 75 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص نشان نداد. در اثر متقابل هم برهم کنش کود زیستی حاوی ازتوباکتر، آزوسپیریلوم ، سودوموناس و باسیلوس سابتیلیس با 75 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار بالاترین مقادیر را به خود اختصاص داد و توانست به ترتیب 25، 4/100، 5/53، 6/100 و 6/92 درصد صفات تعداد دانه، تعداد سنبله، نیتروژن دانه، عملکرد کاه و عملکرد گیاه را نسبت به گیاه شاهد افزایش دهد.
بیوشیمی، بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک
شایان شریعتی؛ حسینعلی علیخانی؛ احمد علی پوربابائی؛ فاطمه شریعتی
دوره 37، شماره 1 ، شهریور 1393، ، صفحه 93-107
چکیده
توانایی باکتری افزاینده رشد گیاه سودوموناس فلورسنس در افزایش عملکرد و جذب عناصر غذایی گیاه ذرت انجام گردید. بدین منظور از موادیمانند نانوذره مزوپورسیلیسی، ورمیکمپوست، بنتونیت و ترکیبی از این سه ماده به عنوان حامل بهرهگیری کرده و پس از نگهداری زادمایهها به مدت شش ماه، برای کشت گیاه زادمایه ها به دو روش مایهزنی به خاک و ...
بیشتر
توانایی باکتری افزاینده رشد گیاه سودوموناس فلورسنس در افزایش عملکرد و جذب عناصر غذایی گیاه ذرت انجام گردید. بدین منظور از موادیمانند نانوذره مزوپورسیلیسی، ورمیکمپوست، بنتونیت و ترکیبی از این سه ماده به عنوان حامل بهرهگیری کرده و پس از نگهداری زادمایهها به مدت شش ماه، برای کشت گیاه زادمایه ها به دو روش مایهزنی به خاک و بذر مورد بهرهبرداری قرار گرفتند. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کاملا تصادفی با سه تکرار، 3 تیمار زادمایه و 2 تیمار کودی دی آمونیوم فسفات، سوپرفسفات ساده و شاهد ( فاقد کود فسفره) به دو روش مایهزنی به خاک و بذر انجام شد. پس از گذشت 60 روز از رشد گیاه ذرت برخی شاخصهای رشد گیاه و غلظت برخی عناصر اندام هوایی گیاه اندازهگیری شد. نتایج نشان داد زادمایه باکتری سودوموناس فلورسنس به ترتیب 74، 46 و 1/22 درصد میزان فسفر اندام هوایی، عملکرد کل و کلروفیل را بهطور معنیداری نسبت به گیاه شاهد افزایش داد (05/0 >P) اما تفاوت معنیداری با تیمارهای کود فسفری نشان نداد(P>0.05). زادمایه بر پایه ورمیکمپوست توانست بهطور معنیداری آهن و روی اندام هوایی را به ترتیب 114 و 6/53 درصد نسبت به گیاه شاهد افزایش دهد(05/0 >P). مقایسات ارتوگونال بین دو روش مایهزنی به بذر و خاک نشان داد که در فاکتور فسفر اندام هوایی در رویه 5 درصد روش مایهزنی به بذر شایستهتر بوده و در دیگر فاکتورها تفاوتمعنیداری بین این دو روش دیده نشد(05/0 >P).
