جلال زکیئی؛ محمد امین آسودار؛ مرتضی الماسی
دوره 35، شماره 2 ، اسفند 1391، ، صفحه 1-12
چکیده
در اثر فرسایش، عناصر غذایی مورد نیاز گیاه از بین رفته، حاصلخیزی خاک کاهش مییابد و در نتیجه از میزان تولید و کیفیت محصول کاسته می‌شود. تحقیق حاضر به‌منظور بررسی تأثیر سیستم‌های خاکورزی و کاشت در سطوح شیب‌دار بر میزان فرسایش خاک و عملکرد گندم دیم، طی سال‌های 1386 تا 1387 در استان کرمانشاه انجام گردید. این آزمایش، به صورت کرت‌های ...
بیشتر
در اثر فرسایش، عناصر غذایی مورد نیاز گیاه از بین رفته، حاصلخیزی خاک کاهش مییابد و در نتیجه از میزان تولید و کیفیت محصول کاسته می‌شود. تحقیق حاضر به‌منظور بررسی تأثیر سیستم‌های خاکورزی و کاشت در سطوح شیب‌دار بر میزان فرسایش خاک و عملکرد گندم دیم، طی سال‌های 1386 تا 1387 در استان کرمانشاه انجام گردید. این آزمایش، به صورت کرت‌های نواری خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی، شامل شیب در دو سطح (6 تا 8 و 10 تا 12 درصد) و تیمارهای خاکورزی مرسوم، کم‌خاک‌ورزی و بی‌خاک‌ورزی به همراه روش‌های کاشت مرسوم، کاشت با خطی‌کار موازی با شیب و عمود بر شیب با سه تکرار در کرت‌های به طول 14 و عرض 4 متر انجام گردید و نتایج نشان داد که میزان روانآبدر شیب 6 تا 8 درصد، 19/14020 لیتر در هکتار بود؛ که با افزایش شیب به 10 تا 12 درصد، به02/15251 لیتر در هکتار افزایش یافت. مقدار رسوب ایجاد شده در شیب 6 تا 8 درصد، 10854 و در شیب 10 تا 12 درصد، 12103 کیلوگرم در هکتار بود. تیمار گاوآهن قلمی و پنجه‌غازی اثر معنی‌داری بر عملکرد دانه داشت به طوری که با میانگین عملکرد 1010 کیلوگرم در هکتار نسبت به تیمار گاوآهن برگرداندار و پنجه‌غازی با عملکرد 845 کیلوگرم در هکتار برتر بود.تیمار بی خاک ورزی با میانگین عملکرد 960 کیلوگرم در هکتار تفاوت معنی داری با دیگر تیمار های خاکورزی نداشت.
